Pytania i odpowiedzi

Czy terapia TECAR jest poparta badaniami naukowymi, publikacjami, które potwierdzałyby skuteczność terapii?

W piśmiennictwie można znaleźć wiele publikacji na temat wpływu prądu o częstotliwości radiowej na tkanki i komórki (np. hemoglobinę).

Najczęściej badaną zależnością jest wpływ terapii pojemnościowo-oporowej na odczuwanie bólu mięśniowo-szkieletowego (urazy mięśni i stawów, złamania kości) w oparciu o skalę VAS lub/i ankiety oceny komfortu życia pacjenta. Wyniki  badań wskazują na skuteczność terapii w zwalczaniu bólu u pacjentów.

Wśród publikacji można znaleźć również wiele przeglądów systematycznych oraz metaanaliz działania terapii TECAR, które mogą pomóc w podejmowaniu decyzji dotyczących użycia terapii TECAR w oparciu o tzw. medycynę opartą na dowodach (EBM – evidence based medicine).

Jednym z parametrów wpływającym na działanie terapii TECAR jest częstotliwość. Jak należy dostosować ją do stanu pacjenta i jednostki chorobowej w zależności od celu terapeutycznego jaki chcemy osiągnąć?

Nie ma jednej najlepszej czy też standardowej częstotliwości stosowanej w terapii TECAR. W aparacie Tecaris mamy cztery częstotliwości do wyboru - 300 kHz, 500 kHz, 750 kHz i 1 MHz. W wyborze odpowiedniej częstotliwości może jednak pomóc zależność, że im wyższa częstotliwość, tym płytsze wnikanie energii w tkanki. Biorąc pod uwagę powyższe oraz fizjologię tkanek częstotliwość 300 kHz stosujemy np. w przypadku zaburzeń układu nerwowego. Jednym z przykładów może być przeciążenie układu nerwowego czy problemy korzeniowe (np. podrażnienie nerwu). Z kolei częstotliwość 500 kHz obejmuje działaniem najwięcej dolegliwości zwłaszcza z obszaru fizjoterapii (tzw. okienko terapeutyczne). Częstotliwość 750 kHz i 1 MHz wykazują działanie powierzchowne więc mają zastosowanie głównie w kosmetologii i leczeniu zmian skórnych (również blizny).

Czym należy się sugerować dostosowując moc do pacjenta podczas zabiegu z wykorzystaniem aparatu Tecaris?

Moc to parametr, który edytujemy już w trakcie trwania zabiegu. Dostosowujemy ją do odczuć pacjenta opierając się na 10 stopniowej skali TWS

0-2 – brak odczuwania wzrostu temperatury (odczucia atermiczne),

3-5 – średnie odczuwanie wzrostu temperatury (przyjemne),

6-7 – intensywne odczuwanie wzrostu temperatury (przyjemne),

8-10 – intensywne odczuwanie wzrostu temperatury, aż do granic wytrzymałości (wrażenie pieczenia lub parzenia).

Wartość mocy powinna być zatem dostosowywana indywidualnie do pacjenta w zależności od wskazań terapii, założonych efektów zabiegu oraz odczuć pacjenta.

W przypadku stanu ostrego niepożądane jest przegrzanie tkanek, a ciepło odczuwane przez pacjenta podczas zabiegu nie powinno przekraczać 3- 4 w skali TWS.

Z kolei w stanie podostrym i przewlekłym odczuwane przez pacjenta ciepło może być na adekwatnie wyższym poziomie.

Dlaczego w aparacie Tecaris są aż cztery częstotliwości do wyboru?

Zakres częstotliwości proponowany w aparacie Tecaris umożliwia terapeucie optymalne dostosowanie terapii do potrzeb pacjenta i wybranej jednostki chorobowej. Niższe częstotliwości pozwalają na głębsze działanie w tkankach, natomiast tam gdzie nie jest to potrzebne - a jest zalecane działanie powierzchowne - mamy do dyspozycji częstotliwości 750 kHz i 1 MHz.

Czy możemy stosować terapię Tecar w ostrym stanie rwy kulszowej?

Proponowana metodyka zabiegu to działanie atermiczne w miejscu największego bólu w celu osiągnięcia efektu biostymulacyjnego w obszarze objętym stanem zapalnym oraz działanie termiczne na dystalnie położone tkanki. Działanie takie ma na celu rozluźnienie okolicznych mięśni oraz poprawę krążenia, co umożliwi szybsze zwalczanie stanu zapalnego.

Zasadne jest również opracowanie miejsca promieniowania bólu - wzdłuż przebiegu nerwu kulszowego wraz ze stopą. W przypadku zaburzeń czucia w tym obszarze należy wziąć pod uwagę, że odczuwanie ciepła przez pacjenta również może być zaburzone.

Istotne jest odpowiednia pozycja pacjenta - wygodna i nie prowokująca bólu.